All good things come to an end..

De tijd is echt voorbij gevlogen en inmiddels breekt alweer onze laatste week aan hier!

In de tussenliggende tijd heb ik heb ik het geweldig gehad. De huisartsen (maar ook de andere medewerkers van de praktijk) zijn allemaal ontzettend vriendelijk en meer dan bereid om je de hele omgeving te laten zien, mee te nemen voor lunch en te introduceren in het publeven. Elke dag heb ik mijn ' eigen' spreekuur waar ik allerlei verschillende klachten voorbij heb zien komen, varierend van oogproblemen tot atriumfibrilleren en een diabetische voet. Omdat je hier zo'n 1,5 week moet wachten op een afspraak met de huisarts, zijn het vaak de wat ' serieuzere' klachten die al langer spelen. Alle acute of 'kleine' klachten worden getrieerd -ik weet niet zeker of dat het goede woord is haha- door de nurse practitioner welke ook veel van de klachten zelfstandig af kan handelen.

Mijn mening over het Engelse zorgsysteem heb ik toch een beetje bij moeten stellen. Door het enorme tekort aan specialisten (en huisartsen), is er zoals ik al eerder schreef een enorme wachtlijst voor het ziekenhuis. Een afspraak met de neuroloog kan zo'n 22 weken duren, de pijnspecialist kan ook ruim 28 weken (!) op zich laten wachten. Waar het in Nederland best gebruikelijk is om bij een acuut probleem te overleggen met de dienstdoende chirurg/ internist, is dat hier vrijwel onmogelijk; ze nemen de telefoon niet aan of weigeren simpelweg een huisarts te woord te staan omdat ze het druk hebben. Enige oplossing is dan patienten naar de Spoedeisende Hulp (A&E) te sturen waar ze uren - vaak zittend op de grond in de gang omdat er te weinig stoelen zijn - moeten wachten tot ze gezien worden.

Als een patient opgenomen moet worden in het ziekenhuis, wordt hij regelmatig om vijf uur 's ochtends ontslagen zodat de bedden weer vrij zijn. Slechts in een enkel geval wordt de huisarts op de hoogte gesteld van de diagnose - ontslagbrieven worden hier heel vaak gewoon niet geschreven, ook niet als er een ernstige diagnose zoals bijvoorbeeld kanker wordt gesteld. Achter de juiste informatie komen kan dus best een uitdaging zijn soms, helemaal als je de specialist ook niet even kan opbellen Enig voordeel van bovenstaande is dat je als huisarts heel veel voor patienten kunt betekenen, juist omdat het zo lastig doorverwijzen naar de tweede lijn is .

Gelukkig was het in Engeland de afgelopen weken bijna net zulk goed weer als in Nederland en dus hebben we in de weekenden heerlijk op het strand gelegen bij het kustplaatsje Cleethorpes, waar we ook de beste fish&chips van Engeland hebben gegeten. Verder hebben we een bezoek gebracht aan Lincoln, een middeleeuwse stad die gebouwd is tegen een heuvel. Op de top van de heuvel ligt een prachtige kathedraal die we -na wat bagels en fudge- bezocht hebben. Afgelopen week hebben we evneens een bezoek gebracht aan een cricket wedstrijd. De twee mannelijke Nederlandse co-assistenten mochten meedoen met de wedstrijd terwijl wij hen in het zonnetje aanmoedigden- verder was het vooral heel saai haha.

Morgen is alweer mijn laatste dag in de praktijk. Heel dubbel, omdat ik het heel erg naar mijn zin heb en eigenlijk nog helemaal niet naar huis wil gaan- maar ook wel weer heel leuk om jullie allemaal te zien.

Tot snel! X